ساختار عمومی جملات در زبان آلمانی
قواعد عمومی که همیشه باید برای جملات عادی به یاد داشته باشید اینها هستند (در حالت های سوالی، امری، منفی و … ساختار جمله تغییر می کند):
فعل صرف شده همیشه در جایگاه دوم قرار می گیرد.
حالت های صرف نشده فعل (مصدر، حالت سوم فعل/past partizip) در انتهای جمله قرار می گیرند.
در بیشتر موارد فاعل در ابتدای جمله است. البته ممکن است این جایگاه به قسمت های دیگه جمله نیز داده شود (برای مثال مفعول، قید زمان، قید مکان و …). در این صورت فاعل بعد از فعل
صرف شده قرار میگیرد.
در بیشتر موارد حالت های گفته شده در جدول زیر برای جملات صادق هستند:
بخشی که در جایگاه اول است |
جایگاه اول |
فعل صرف شده |
فاعل |
مفعول غیر مستقیم
dativ |
قید زمان |
قید مکان |
مفعول مستقیم
akkusativ |
فعل صرف نشده |
فاعل |
Der Lehrer |
hat |
|
dem
Schüler |
gestern |
in der
Schule |
den Test |
zurück-
gegeben. |
مفعول غیر مستقیم |
Dem Schüler |
hat |
der
Lehrer |
|
gestern |
in der
Schule |
den Test |
zurück-
gegeben. |
مفعول مستقیم |
Den Test |
hat |
der
Lehrer |
dem
Schüler |
gestern |
in der
Schule |
|
zurück-
gegeben. |
قید زمان |
Gestern |
hat |
der
Lehrer |
dem
Schüler |
|
in der
Schule |
den Test |
zurück-
gegeben. |
قید مکان |
In der Schule |
hat |
der
Lehrer |
dem
Schüler |
gestern |
|
den Test |
zurück-
gegeben. |
نکته مهم: اگر مفعول مستقیم یا akkusativ به صورت ضمیر باشد، پیش از مفعول غیر مستقیم یا dativ قرار میگیرد. به مثال زیر توجه کنید:
den Test = ihn (امتحان/برگه امتحان)
Der Lehrer hat ihn dem Schüler gestern in der Schule zurückgegeben.
(معلم آن را دیروز داخل مدرسه به دانش آموز پس داد.)